Ciasto, powidła, kompot, suszone owoce – śliwki można wykorzystać na wiele sposobów. Liczne odmiany śliwek zachęcają do posadzenia ich w przydomowym sadzie. Jak wybrać najlepszą? Poniżej znajdziesz przydatne wskazówki odnośnie uprawy śliw i charakterystykę wybranych gatunków. Zobacz, jakie śliwy warto mieć w swoim ogrodzie!
Odmiany śliwek wczesnych
Uważasz, że trudno znaleźć dobre wczesne odmiany śliwek uprawianych w Polsce? Mam dla Ciebie dobrą informację! W mojej opinii co najmniej 4 odmiany zasługują na uwagę. Wśród nich znajdziesz gatunki idealne do spożywania na surowo (tzw. odmiany deserowe), ale też nadające się do przetworów. Jeśli więc zastanawiasz się, jaka odmiana śliwy będzie najlepsza do wczesnego zbioru, przyjrzyj się poniższym opisom i wybierz drzewko odpowiednie do Twojego sadu.
Śliwa Węgierka Wczesna
Węgierka to jeden z najpopularniejszych gatunków śliw uprawianych w Polsce. Jej wczesna odmiana jest bardzo dobrym wyborem do niewielkich ogrodów, gdyż tworzy gęstą, ale stosunkowo niewielką koronę. Tempo wzrostu drzewa jest średnio silne i w przypadku właściwej pielęgnacji już w trzecim roku po posadzeniu zaczyna wydawać owoce, które mają ciemnogranatowy kolor i są pokryte niebieskim nalotem. Ich miąższ jest słodki i zwarty, ma żółty kolor i bardzo dobrze odchodzi od pestki. Owoce śliwy Węgierki Wczesnej są średniej wielkości (ok. 35 g) i mają jajowaty kształt.
Śliwki tej odmiany dojrzewają w połowie sierpnia i smakują wyśmienicie zarówno na surowo, jak i jako dodatek do ciast. Owoce Węgierki Wczesnej nadają się na przetwory – kompoty, dżemy i powidła zrobione z nich są bardzo smakowite. Warto wiedzieć, że śliwa ta owocuje obficie każdego roku.
Ta odmiana śliwki jest mało wymagająca w uprawie. Charakteryzuje się dużą odpornością na niskie temperatury, szkodniki i choroby. Jest to odmiana samopylna, która sprawdza się dobrze w sadach przydomowych, ale też produkcyjnych.
Śliwa Katinka
Doskonale w polskim klimacie sprawdza się też śliwa Katinka, która ma dużą wytrzymałość na mrozy (nawet do -30 stopni Celsjusza) i jest mało podatna na choroby śliw (np. na szarkę). Warto jednak wiedzieć, że wiaty tej odmiany śliwy bywają niekiedy uszkadzane przez wiosenne przymrozki, dlatego dobrze jest posadzić ją w zacisznym miejscu.
Katinka tworzy koronę w kulistym kształcie o luźym pokroju. Drzewa tej odmiany rosną średnio szybko i osiągają wysokość nawet 4,5 m wysokości. Robiąc nowe nasadzenia, pierwszych niewielkich zbiorów można spodziewać się po 2-3 latach. Śliwa ta owocuje co roku, a gdy ma zapewnione właściwe warunki, wydaje obfite plony.
Owoce Katinki dojrzewają w drugiej połowie lipca i mają piękny bordowo-niebieski kolor. Są pokryte jasnym nalotem i mają raczej niewielkie rozmiary (około 25 g). Wyglądem przypominają owoce śliwy Węgierki. Wyjątkowo smaczny i słodki miąższ w kolorze żółtym, który łatwo oddziela się od pestki, nadaje się na przetwory oraz do spożywania na surowo.
Śliwa Renkloda Ulena
Nie można o niej zapomnieć, omawiając odmiany śliwek. Zapach jej dojrzałych owoców, to dla mnie zapach wakacji z czasów dzieciństwa, dlatego ta pochodząca z Francji odmiana po prostu musiała się znaleźć w tym zestawieniu.
Renkloda Ulena ma bardzo aromatyczne owoce, które smakują najlepiej spożywane na surowo. Ich galaretowaty miąższ ma złotożółty kolor i nie odchodzi zbyt dobrze od pestki. Zielonożółta skórka Uleny jest stosunkowo gruba i ma biały nalot. Jej kuliste, spore owoce (ok. 45 g) dojrzewają w połowie sierpnia. Warto jednak wiedzieć, że śliwa ta po posadzeniu wydaje dosyć późno pierwsze owoce, a zbiory są naprzemienne (lata obfitości zbiorów przeplatają się z latami niemal bez owoców).
Śliwa Renkloda Ulena lubi stanowiska ciepłe oraz dobrze nawilżoną i żyzną glebę. Jest to odmiana samopylna i odporna na szarkę. Drzewko charakteryzuje się bardzo silnym wzrostem i tworzy dużą rozłożystą koronę.
Zobacz też: Czy można kosić mokrą trawę?
Śliwa Brzoskwiniowa (Jerozolimka)
Słodko-kwaśny smak owoców śliwy Brzoskwiniowej ma wielu zwolenników. Ta pochodząca z Anglii odmiana owocuje obficie na przełomie lipca i sierpnia, a zbiory są spore i regularne. Zaletą śliwy Brzoskwiniowej jest nie tylko smaczny plon, ale też białe, dekoracyjne kwiaty, które są zebrane w kuliste kwiatostany.
Owoce tej śliwy są duże (ok. 50 g), kuliste i żółtoróżowe – wyglądem przypominają nieco brzoskwinie i stąd wzięła się nazwa tej odmiany. Miąższ jest koloru żółtego i ma charakterystyczny słodko-kwaśny smak. Śliwki Jerozolimki nadają się do spożywania na surowo, ale warto też zrobić z nich przetwory.
Warto wiedzieć, że śliwa brzoskwiniowa to odmiana wrażliwa na mróz. Jeśli więc zdecydujesz się na jej uprawę, koniecznie zabezpiecz ją odpowiednio przed zimą (w tym celu możesz wykorzystać słomę lub agrowłókninę zimową). Śliwę tej odmiany rośnie dość silnie, szczególnie jeśli jest posadzona na stanowisku słonecznym i osłoniętym od wiatru. Dużą jej zaletą jest odporność na choroby – pamiętaj jednak, że jest średniowrażliwa na szarkę.
Późne odmiany śliwek
Swój sad warto też uzupełnić o późne odmiany śliwy. Niektóre z nich owocują aż do przymrozków i urozmaicają smakiem początki jesieni. Jaka odmiana śliwy będzie najlepsza? Chciałabym Ci zaproponować dwa pewniaki. Niezależnie od tego, na jaką odmianę z proponowanych poniżej się zdecydujesz, słodki smak owoców i spore możliwości ich wykorzystania docenisz już 3-4 lata po posadzeniu drzewka.
Śliwa Stanley
Drzewka tego gatunku rosną początkowo dość szybko, a po kilku latach roczne przyrosty są już mniejsze. Śliwa Stanley ma luźną, symetryczną koronę. Ta pochodząca ze Stanów Zjednoczonych odmiana średnio znosi niskie temperatury (szczególnie na wiosenne przymrozki), dlatego powinna zostać posadzona na słonecznym stanowisku, które przynajmniej częściowo jest osłonięte od wiatru. Jest częściowo odporna na choroby (np. na szarkę i brunatną zgniliznę drzew pestkowych).
Owoce śliwy Stanley są duże (około 50 g), ciemnogranatowe, mają niewielkie plamki i niebiesko-fioletowy nalot. Spożywane na surowo smakują najlepiej, gdy ich miąższ przybiera kolor żółty i łatwo odchodzi od pestki. Śliwki Stanley warto też wykorzystać do powideł i suszenia. Jej ciekawy smak jest dodatkowo wysycany podczas obróbki.
Odmiana ta jest samopylna i obficie owocuje w każdym roku.
Śliwa Węgierka Zwykła
Późna odmiana śliwy, którą zdecydowanie warto wziąć pod uwagę z uwagi na jej walory smakowe oraz odporność na niskie temperatury i choroby (dobrze jednak wiedzieć, że niekiedy pojawia się na niej szarka). To jedna z najstarszych odmian występujących w Europie. Do dziś cieszy się ona sporą popularnością i zna ją chyba niemal każdy.
Węgierka Zwykła jest samopylna i owocuje od połowy września do końca października – jej owoce przy sprzyjającej pogodzie można zbierać niekiedy nawet później, gdyż nie opadają z drzewa, a im bardziej dojrzałe, tym słodsze i smaczniejsze. Śliwki te są niewielkie, mają jajowaty kształt i brązowo-fioletową barwę z białawym nalotem. Można na nich zauważyć brunatne plamki.
Mocno dojrzałe owoce śliwy Węgierki Zwykłej warto wykorzystać do smażenia powideł. Smakują też wyśmienicie jedzone na surowo czy w formie kompotu.
A Ty, którą z odmian śliwek uprawianych w Polsce lubisz najbardziej? Daj znać w komentarzu 🙂
Źródło zdjęć: Canva / Freepik
